Adwokat Łukasz Witański

blog prawniczy

Roszczenia z tytułu wypadku komunikacyjnego - wykaz wszystkich roszczeń.

paź 102018

adwokat katowice zadoscuczynienie zdjecie

W prostych słowach, ale merytorycznie i konkretnie, ze zrozumieniem i wyczuciem, bez odwoływania się do emocji, bez truizmów czym jest powypadkowa trauma czy śmierć najbliższych, z wykorzystaniem kilkunastoletniego doświadczenia, a nie kopiując cudze teksty, przedstawiam kolejną kategorie na blogu – zadośćuczynienie i odszkodowania za wypadek komunikacyjny.

W razie wypadku komunikacyjnego poszkodowanemu, a w razie śmierci poszkodowanego, jego rodzinie przysługuje szereg roszczeń, które nie ograniczają się tylko do odszkodowania i zadośćuczynienia. W artykule przygotowałem wykaz roszczeń przysługujących, w związku z wypadkiem komunikacyjnym, z ich krótkim opisem, który będę precyzował w dalszych artykułach poświęconych już konkretnym roszczeniom. Dzieląc się wiedzą, którą uzyskałem w czasie wieloletniej pracy w sądzie okręgowym, przybliżę w dalszych artykułach procesowe zagadnienia związane z dochodzeniem w/w roszczeń.
Wykaz przysługujących roszczeń podzielę na dwie kategorię, tj. roszczenia poszkodowanego w wypadku oraz roszczenia związane ze śmiercią osoby najbliższej.

1.Roszczenia poszkodowanego w wypadku.

Zadośćuczynienie za wypadek komunikacyjny.

Podstawą prawną tego żądania jest art. 445 § 1 k.c. zgodnie, z którym w wypadkach przewidzianych w artykule poprzedzającym sąd może przyznać poszkodowanemu odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. W kontekście wypadków komunikacyjnych ważny jest art. poprzedzający, czyli art. 444 k.c. określający roszczenia przysługujące w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia. Uszkodzenie ciała może wywoływać cierpienia fizyczne i psychiczne. Tytułem przykładu można wskazać sytuację, w której strona poszkodowana była narażona na długotrwałe leczenie i rehabilitację, dolegliwości bólowe, dodatkowo spotęgowane koniecznością poddania się zabiegom operacyjnym, pobyty w szpitalu, a więc i stres z tym związany. Zadośćuczynienie może kompensować kalectwo, oszpecenia ciała w postaci blizn, związane z tym poczucie wstydu. O wysokości zadośćuczynienia powinien w zasadzie decydować rozmiar doznanej krzywdy. Oceniając jej rozmiar należy wziąć pod uwagę całokształt okoliczności każdej sprawy, w tym czas trwania i stopień intensywności cierpień fizycznych i psychicznych, nieodwracalność skutków wypadku, szanse na przyszłość, wiek poszkodowanego. Znaczenie ma również pojawiające się po wypadku poczucie bezradności życiowej, stany lękowe, a także to, że po wypadku często osoba aktywa, wycofuje się z aktywności życiowej.
Zadośćuczynienie jest więc świadczeniem pieniężnym, mającym rekompensować cierpienia fizyczne i psychiczne.

Artykuł na temat wysokości zadośćuczynienia z tytułu wypadku drogowego.

Odszkodowanie za wypadek komunikacyjny.

Zgodnie z art. 444 § 1 kc w razie uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia naprawienie szkody obejmuje wszelkie wynikłe z tego powodu koszty. Na żądanie poszkodowanego zobowiązany do naprawienia szkody powinien wyłożyć z góry sumę potrzebną na koszty leczenia, a jeżeli poszkodowany stał się inwalidą, także sumę potrzebną na koszty przygotowania do innego zawodu.
Zgodnie z tym przepisem naprawienie szkody obejmuje wszelkie koszty wynikłe z powodu zaistniałego uszczerbku, więc wszystkie niezbędne i celowe wydatki, bez względu na to, czy podjęte działania przyniosły poprawę zdrowia. W szczególności będą to koszty leczenia, nie tylko w zakresie terapii, ale też wydatki związane z diagnozowaniem i rehabilitacją. Poszkodowany może domagać się rekompensaty kosztów transportu, uzasadnionych wydatków na odzież, która musiała zostać wymieniona w okresie zdrowienia, kosztów opieki, koszty diety specjalistycznej. Naprawienie szkód może obejmować koszty zakupu i montażu sprzętu rehabilitacyjnego, części zamiennych do posiadanego już sprzętu.
Ten rodzaj odszkodowania dotyczy szkód na osobie, które mają charakter majątkowy.

Artykuł szczegółowy dotyczący odszkodowania za wypadek.

Renta z tytułu wypadu komunikacyjnego.

Zgodnie z art. 444 § 2 kc jeżeli poszkodowany utracił całkowicie lub częściowo zdolność do pracy zarobkowej albo jeżeli zwiększyły się jego potrzeby lub zmniejszyły widoki powodzenia na przyszłość, może on żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody odpowiedniej renty.
Zwiększenie potrzeb poszkodowanego polega na konieczności pokrycia kosztów utrzymania, powstałych w następstwie wypadku. Przykładowo można wskazać na koszty związane z zapewnieniem poszkodowanemu opieki, koszty rehabilitacji, koszty zmiany warunków bytowych, wymagania dietetyczne.
W zakresie żądania renty z tytułu utraty zdolności do pracy zazwyczaj Sąd porównuje dochody poszkodowanego, jakie uzyskiwałaby z tytułu zatrudnienia na stanowisku sprzed wypadku, z otrzymywanymi świadczeniami z ubezpieczenia społecznego lub obecnymi zmniejszonymi wynagrodzeniami.
Renta ma na celu wynagrodzenie szkody przyszłej. Do powstania roszczenia o rentę wystarcza wystąpienie jednej z podanych w przepisie art. 444 § 2 k.c. okoliczności. Każda z wymienionych w powołanym przepisie przesłanek może stanowić samodzielną podstawę zasądzenia renty.

Ustalenie odpowiedzialności na przyszłość za skutki wypadku.

Żądanie to nie jest zbyt popularne, chociaż zwalnia poszkodowanego z obowiązku udowodnienia istnienia wszystkich przesłanek odpowiedzialności podmiotu, na którym ta odpowiedzialności ciąży w kolejnym procesie w razie ujawnienie się dalszych negatywnych skutków. Znajduje podstawę prawną w art. 189 kpc.

Szkody majątkowe powstałe na skutek wypadku komunikacyjnego.

Oprócz szkód, których osobowych, których doznał poszkodowany, na skutek wypadku mogą powstać szkody w jego majątku, przede wszystkim zniszczony może zostać samochód i rzeczy, które się w nim znajdują. Tego rodzaju szkody również powinny zostać naprawione, a podstawią roszczeń jest art. 361 kc. Roszczenia te obejmują m.in.:

- odszkodowanie za uszkodzenie samochodu,
- zwrot kosztów najmu samochodu zastępczego,
- koszty holowania,
- odszkodowanie za zniszczone rzeczy znajdujące się w samochodzie.

2. Roszczenia związane ze śmiercią najbliższej osoby.

Roszczenia z tego tytułu reguluje art. 446 k.c., jego pełne brzmienie jest następujące:
Art. 446 § 1. Jeżeli wskutek uszkodzenia ciała lub wywołania rozstroju zdrowia nastąpiła śmierć poszkodowanego, zobowiązany do naprawienia szkody powinien zwrócić koszty leczenia i pogrzebu temu, kto je poniósł.
§ 2. Osoba, względem której ciążył na zmarłym ustawowy obowiązek alimentacyjny, może żądać od zobowiązanego do naprawienia szkody renty obliczonej stosownie do potrzeb poszkodowanego oraz do możliwości zarobkowych i majątkowych zmarłego przez czas prawdopodobnego trwania obowiązku alimentacyjnego. Takiej samej renty mogą żądać inne osoby bliskie, którym zmarły dobrowolnie i stale dostarczał środków utrzymania, jeżeli z okoliczności wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego.
§ 3. Sąd może ponadto przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego stosowne odszkodowanie, jeżeli wskutek jego śmierci nastąpiło znaczne pogorszenie ich sytuacji życiowej.
§ 4. Sąd może także przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.

Zadośćuczynienie za śmierć osoby bliskiej.

Podstawą prawną zasądzenia zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej jest art. 446 § 4 kc, zgodnie z którym Sąd może także przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego odpowiednią sumę tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę.
Zadośćuczynienie ma kompensować krzywdę, w postaci bólu i cierpienia po stronie osób bliskich poszkodowanemu. Skala negatywnych następstw w psychice poszkodowanych w wyniku śmierci osoby bliskiej może być różna w zależności od siły więzi emocjonalnych wiążących ich ze zmarłym jak i wrażliwości poszczególnych osób. Krzywda i jej stopień może wynikać z osamotnienia spowodowanego utratą osoby bliskiej. Wpływ śmierci na psychikę danej osoby z reguły jest oceniony w oparciu o opinię biegłych z zakresu psychologii czy psychiatrii.

Prawo żądania zwrotu kosztów leczenia i pogrzebu.

Prawo do żądania zwrotu kosztów leczenia i pogrzebu poszkodowanego przysługuje osobie, która te koszty faktycznie poniósł.

Prawo do renty.

Podstawą prawną tego roszczenia jest art. 446 § 2 k.c.. Przysługuje ono osobom, względem których ciążył na zmarłym ustawowy obowiązek alimentacyjny. Kwestie osób uprawnionych do alimentów reguluje kodeks rodzinny i opiekuńczy, zwłaszcza art. 129 kro. Zasadniczo można też wskazać, że wysokość renty determinują zasady ustalania wysokości alimentów. Renty, tzw. fakultatywnej mogą żądać też inne osoby bliskie, którym zmarły dobrowolnie i stale dostarczał środków utrzymania, jeżeli z okoliczności wynika, że wymagają tego zasady współżycia społecznego.

Stosowne odszkodowanie

Zgodnie z art. 446 § 3 k.c. § 3. Sąd może ponadto przyznać najbliższym członkom rodziny zmarłego stosowne odszkodowanie, jeżeli wskutek jego śmierci nastąpiło znaczne pogorszenie ich sytuacji życiowej.

 

Adwokat Łukasz Witański - Kancelaria Adwokacka w Katowicach - strona główna

Atom

Napędza Nibbleblog