Odszkodowanie za opóźniony lot - stan prawny od 1 kwietnia 2019 r.

Odszkodowania za opóźniony lot

Zmiany w przepisach dotyczące odszkodowania za opóźniony lot.

Z dniem 1 kwietnia 2019 r. weszły w życie znaczące zmiany w zakresie dochodzenia roszczeń związanych z odszkodowaniem za opóźniony lot. Są one wynikiem nowelizacji art. 205 a, 205 b, 205 c – ustawy - Prawo lotnicze z dnia 3 lipca 2002 r. (Dz.U. 2002 Nr 130, poz. 1112, t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1183). – wprowadzony rozdział DZIAŁ XA. OCHRONA PRAW PASAŻERÓW. Przepisy te w zupełnie odmienny od obecnego sposób regulują postępowanie przed Prezesem Urzędu Lotnictwa Cywilnego, bowiem nie przewidują już postępowania administracyjnego, kończonego wydaniem przez Prezesa ULC decyzji administracyjnej, od której można odwołać się do sądu administracyjnego, a wprowadzają swoiste postępowanie mediacyjne przed nowopowstałym Rzecznikiem Praw Pasażerów. Z tej przyczyny postanowiłem przybliżyć zagadnienie odszkodowania za spóźniony lot, zaczynając od zupełnych podstaw, tj. podstaw prawnych tego roszczenia, poprzez przybliżenie praktycznych zagadnień z przykładami w konkretnych orzeczeniach sądowych i skutkami nowych przepisów.

Podstawa prawna odszkodowania za opóźniony lot.

Aktem prawnym regulującym prawa pasażerów z związku z odwołanym lub opóźnionym lotem jest Rozporządzenie (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiające wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91, zwanego skrótowo Rozporządzeniem 261/2004. Jednakże wśród zaledwie 19 artykułów tego rozporządzenia nie ma żadnego, który przewidywał by ryczałtowe odszkodowanie za opóźniony lot (takie ryczałtowe odszkodowanie przewidziane jest w art. 7, ale do niego odwołują się przepisy o odwołaniu lotu lub odmowy przyjęcia na pokład), tak więc analiza samego aktu prawnego może w ogóle wzbudzić wątpliwości czy za samo opóźnienie lotu należy się ryczałtowe odszkodowanie. Zmieszanie wzmaga fakt, że duża część poradników dotyczących uzyskania odszkodowania za opóźniony lot również jako podstawę prawną do odszkodowania także wskazuje rozporządzenie 261/2004, ale zazwyczaj bez wskazania konkretnego przepisu. Zatem, gdy samodzielnie chcemy zażądać odszkodowania od linii lotniczej i nadać mu znamion profesjonalizmu naszemu pismu poprzez wskazanie, na podstawie jakich przepisów żądamy odszkodowania napotkamy więc praktyczny problem, bowiem żaden wprost przepis w/w rozporządzenia nie zawiera podstawy prawnej dla takiego żądania.
Czy zatem w ogóle przysługuje odszkodowanie za opóźniony lot?

Na to pytanie należy odpowiedzieć twierdząco. Naturalnie, że się należy, jednak prawo do odszkodowania nie wynika z literalnego brzmienia rozporządzenia, ale wykładnia przepisów art. 5,6,7 rozporządzenia nie może być ograniczona tylko do wykładni językowej, jak orzekł Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawie C-402/07 i C-432/07. Zgodnie z tym wyrokiem „Artykuły 5, 6 i 7 rozporządzenia nr 261/2004 ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów należy interpretować w ten sposób, że do celów stosowania prawa do odszkodowania pasażerów opóźnionych lotów można traktować jak pasażerów odwołanych lotów oraz że mogą oni powoływać się na prawo do odszkodowania przewidziane w art. 7 tego rozporządzenia, jeżeli z powodu tych lotów poniosą stratę czasu wynoszącą co najmniej trzy godziny, czyli jeżeli przybędą do ich miejsca docelowego co najmniej trzy godziny po pierwotnie przewidzianej przez przewoźnika lotniczego godzinie przylotu. Niemniej takie opóźnienie nie rodzi po stronie pasażerów prawa do odszkodowania, jeżeli przewoźnik lotniczy jest w stanie dowieść, że odwołanie lub duże opóźnienie lotu jest spowodowane zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności, których nie można było uniknąć pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków, to jest okoliczności, które pozostają poza zakresem skutecznej kontroli przewoźnika lotniczego.”
Późniejsze orzeczenia Trybunału potwierdzają w/w wykładnie i doprecyzowują możliwość przyznania odszkodowania za opóźniony lok w konkretnych przypadkach. Trybunał Sprawiedliwości w Postanowieniu z dnia 18 kwietnia 2013 r. w sprawie C-413/11 przyjął też, że:
„Wykładnia rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91 dokonywana przez Trybunał Sprawiedliwości w ten sposób, że pasażerowie opóźnionych lotów mają prawo do odszkodowania, gdy dotrą do końcowego celu podróży trzy godziny lub później po planowej godzinie przybycia, mimo że art. 6 owego rozporządzenia dotyczący opóźnień przewiduje jedynie świadczenia w zakresie zapewnienia pomocy i prawa do opieki oraz do art. 7 owego rozporządzenia, dotyczącego prawa do odszkodowania, odsyła się jedynie w sytuacji odmowy przyjęcia na pokład lub odwołania lotu nie narusza zasady podziału władz w Unii Europejskiej. ”
Kolejną kwestią jest ustalenie czy w/w wykładnia jest przyjęta przez polskie sądy? Sądy polskie, zwłaszcza administracyjne wielokrotnie powoływały się na w/w orzeczenie. Sądy administracyjne rozpoznają (na podstawie przepisów sprzed 1 kwietnia 2019 r.) skargi na decyzję Prezesa Urzędu Lotnictwa Cywilnego. W jednej z takich spraw Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok w dniu 30 grudnia 2016 r., w sprawie I OSK 2221/15, w którym wskazał m.in.:
„Przepis art. 7 powołanego rozporządzenia normuje zaś warunki i wysokość przysługującego odszkodowania, który stosuje się również w przypadku, gdy pasażerowie lotów opóźnionych poniosą stratę czasu wynoszącą co najmniej trzy godziny, polegającą na przybyciu do ich miejsca docelowego co najmniej trzy godziny po pierwotnie przewidzianej przez przewoźnika lotniczego godzinie przylotu. Stosowanie powołanego art. 7 rozporządzenia do lotów opóźnionych wynika przy tym z wiążącej w niniejszej sprawie wykładni tego przepisu dokonanej przez Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 19 listopada 2009 r., C-402/07 i C-432/07 – zgodnie z art. 267 lit. b Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz.U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864/2, ze zm.).”
Również sądy powszechne powołują się na powyższe orzeczenie TS, m.in. Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie w sprawie I C 3663/15 w wyroku z dnia 21 kwietnia 2016 r. (na dzień 27 lipca 2019 r. z portalu orzeczeń tego sądu wynika, że orzeczenie nie jest prawomocne), wskazał, że:
„Sąd zważył, że artykuły 5, 6 i 7 Rozporządzenia nr 261/2004 należy interpretować w ten sposób, że do celów stosowania prawa do odszkodowania, pasażerów opóźnionych lotów należy traktować jak pasażerów odwołanych lotów oraz że mogą oni powoływać się na prawo do odszkodowania przewidziane w art. 7 tego Rozporządzenia, jeżeli z powodu w/w lotów poniosą stratę czasu wynoszącą co najmniej trzy godziny, tzn. jeżeli przybędą do ich miejsca docelowego co najmniej trzy godziny po pierwotnie przewidzianej przez przewoźnika lotniczego godzinie przylotu. Niemniej, takie opóźnienie nie rodzi po stronie pasażerów prawa do odszkodowania, jeżeli przewoźnik lotniczy jest w stanie dowieść, że odwołanie lub duże opóźnienie lotu jest (było) spowodowane zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności, których nie można było uniknąć pomimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków, to jest okoliczności, które pozostają poza zakresem skutecznej kontroli przewoźnika lotniczego ( tak Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 19 listopada 2009 r. w sprawach połączonych C-402/07 i C 432/07 mających za przedmiot wnioski o wydanie na podstawie art. 234 WE orzeczeń w trybie prejudycjalnym, złożone w postępowaniu Christopher S., G. S., A. S. (2) p-ko (...) oraz S. B., K. L. p-ko A. France SA, (...) (...)- (...) ).”

W wyroku z dnia 5 kwietnia 2017 r. Sąd Okręgowy w Warszawie w sprawie XXVII Ca 2856/16 wskazał, że:
„Zgodnie z art. 7 ust. 1 lit. a) rozporządzenia nr 261/04, w przypadku odwołania do powyższego artykułu, pasażerowie otrzymują odszkodowanie: w wysokości 400 EUR dla wszystkich lotów wewnątrzwspólnotowych dłuższych niż 1 500 kilometrów i wszystkich innych lotów o długości od 1 500 do 3 500 kilometrów.

Z kolei w art. 5 ust. 3 rozporządzenia nr 261/04 wskazano, że przewoźnik zwolniony jest z obowiązku wypłaty rekompensaty, jeżeli może dowieść, iż odwołanie lotu zostało spowodowane zaistnieniem nadzwyczajnych okoliczności, których nie można było uniknąć, mimo podjęcia wszelkich racjonalnych środków.

Zryczałtowane odszkodowanie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 261/2004, przysługuje pasażerom nie tylko lotów odwołanych, ale i opóźnionych.”

Także Sąd Okręgowy w Poznaniu w wyroku z dnia 24 stycznia 2014 r. w sprawie akt XV Ca 1490/13, odwołał się do w/w orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości, wskazując, że:
„Nie są zasadne zarzuty apelacji zmierzające do podważenia stanowiska Sądu I instancji, iż zryczałtowane odszkodowanie, o którym mowa w art. 7 ust. 1 rozporządzenia nr 261/2004, przysługuje pasażerom nie tylko lotów odwołanych, ale i opóźnionych. Nie budzi wątpliwości, że przepisy rozporządzenia literalnie nie przewidują możliwości przyznania ryczałtowego odszkodowania pasażerom lotów opóźnionych. W art. 6 ( regulującym ich sytuację ) nie zawarto bowiem odwołania do art. 7 ( odwołanie takie zamieszczono natomiast w art. 4 ust. 3 – dotyczącym odmowy przyjęcia na pokład oraz art. 5 ust. 1c – odnoszącym się do odwołania lotu ). Przeciwko opieraniu się jedynie na wynikach wykładni językowej opowiedział się natomiast Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z dnia 19.11.2009r. w sprawach C-402/07 i C-432/07 ( C. S.i in. p. (...)oraz S.B.i in. p. A. F. SA ). Skarżący krytykuje dokonaną w tym wyroku interpretację jako sprzeczną nie tylko z brzmieniem, ale i z intencjami organów tworzących rozporządzenie i mającą w rezultacie charakter prawotwórczy. Zarzuty te nie są jednak przekonujące.”

Czy polskie sądy powszechne również przyznają odszkodowania za opóźniony lot – wyroki sądów dotyczące opóźnionych lotów.

Poniżej przedstawię kilka wyroków sądów powszechnych, w których przyznano odszkodowanie.
Sąd Okręgowy w Gliwicach w sprawie pod sygn. akt III Ca 777/18, w wyroku z dnia 13 grudnia 2018 r. przyznał powodom kwoty po 250 euro jako odszkodowanie za opóźniony lot. Lot spóźniony był 2 godziny i 58 minut, a odległość między miastami wynosiła 1397 km (lub 1387 km).
Kolejne podobne orzeczenie Sąd Okręgowy wydał w spawie III Ca 1762/18, zasądzając również kwoty po 250 euro w wyroku z 23 maja 2019 r. Opóźnienie wynosiło ponad 2 godziny a odległość lotu wynosiła 1368 km.
W obu tych orzeczeniach Sąd wskazał, że „zgodnie z art. 6 ust lit a i art. 7 ust lit a Rozporządzenia (WE) NR 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylające rozporządzenie (EWG) nr 295/91 prawo do odszkodowania przysługuje pasażerom, których będzie opóźniony w stosunku do planowego startu o dwie lub więcej godzin w przypadku lotów do 1.500 kilometrów lotów. Odszkodowanie wynosi wówczas 250 EUR dla wszystkich lotów o długości do 1.500 kilometrów.”.

Oczywiście opóźnienie lotu nie jest wystarczające dla uzyskania odszkodowania, bowiem fakt opóźnienia i ewentualnej odległości należy w sądzie udowodnić. Należy też udowodnić szereg innych okoliczności, ale to już wykracza poza ramy niniejszego artykułu, w każdym bądź razie wskazówek, w tym dowodowych, jak w praktyce prowadzić proces w sprawie odszkodowania za opóźniony lot, można doszukać się we wskazanych wyrokach polskich sądów powszechnych. Ponadto należy pamiętać o przesłankach wyłączających odpowiedzialność przewoźnika jak w/w nadzwyczajne okoliczności.

Dochodzenie odszkodowania za opóźniony lot.

Pierwszym oczywiście krokiem jest skierowanie roszczeń do przewoźnika. Jednakże odmowa uwzględnienia roszczenia rodzi dylemat jakie należy podjąć dalsze kroki prawne. Wątpliwości może wzbudzać fakt, że orzeczenia w przedmiocie odszkodowania za opóźniony lot wydają zarówno sądy powszechne, jak i sądy administracyjne. Wynika to z tego, że art. 16 ust 1 rozporządzenie 261/2004 przewiduje, że każde Państwo Członkowskie wyznacza organ odpowiedzialny za wykonywanie postanowień niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do lotów z lotnisk znajdujących się na jego terytorium oraz lotów z krajów trzecich na te lotniska. W razie konieczności, organ ten podejmuje niezbędne środki w celu zapewnienia przestrzegania praw pasażerów. Państwa Członkowskie informują Komisję o organie wyznaczonym na podstawie niniejszego ustępu. Na gruncie prawa polskiego obowiązek ten realizuje art. 205 a ust 1 prawa lotniczego, który do 1 kwietnia 2019 r. przewidywał, że organem tym jest Prezes ULC (od 1 kwietnia 2019 r. Rzecznik Praw Pasażerów). W związku z tym powstały kontrowersje czy powołanie osobnego organu wyłącza możliwość skorzystania z drogi sądowej w postępowaniu cywilnym. Kontrowersje te szczegółowo opisuje i rozstrzyga Sąd Najwyższy w Warszawie w uchwale z dnia 7 lutego 2014 r. w sprawie III CZP 113/13:
„W sprawie, w której pasażer domaga się od przewoźnika lotniczego odszkodowania za opóźniony lot na podstawie art. 7 Rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z 11.2.2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego Rozporządzenie (EWG) nr 295/91 (Dz.U. U E. L z 17.2.2004 r. s. 1 i n.) zachodzi przemienność drogi postępowania przed sądami powszechnymi lub przed Prezesem Urzędu Lotnictwa Cywilnego.”
Jeżeli pasażer zdecydował się wybrać drogę administracyjną wówczas, od decyzji Prezes ULC mógł się odwołać do sądu administracyjnego. Obecnie Prezes ULC nie wydaje już decyzji administracyjnej, a postępowania przed Rzecznikiem Praw Pasażerów ma charakter mediacyjny.

Również w tej uchwale SN potwierdził możliwość uzyskania odszkodowania za opóźniony lot wskazując, że:
„Zakres przedmiotowy rozporządzenia nr 261/2004 obejmuje obowiązki przewoźnika lotniczego wobec pasażerów w wypadku odmowy przyjęcia na pokład (art. 4), odwołania lotu (art. 5), opóźnienia lotu (art. 6) i umieszczenia pasażera w innej klasie niż ta, na którą został wykupiony bilet (art. 10). W szczególności w wypadku odmowy przyjęcia pasażerów na pokład wbrew ich woli (art. 4 ust. 3) oraz odwołania lotu (art. 5 ust. 1 lit. c przewoźnik lotniczy ma obowiązek wypłacenia pasażerowi odszkodowania zgodnie z art. 7 rozporządzenia nr 261/2004. Obowiązek ten, według orzecznictwa TSUE, obejmuje również opóźnienie lotu. Zgodnie z wyrokami z dnia 19 listopada 2009 r. w połączonych sprawach C-402/07 i C-432/07 Sturgeon i in. (ECLI:EU:C:2009:716) i z dnia 23 października 2012 r. w połączonych sprawach C-581/10 i C-629/10 Nelson i in. (ECLI:EU:C:2012:657), pasażerowie opóźnionych lotów powinni być traktowani jak pasażerowie lotów, które zostały odwołane, jeżeli przybycie do miejsca docelowego lotu nastąpiło co najmniej trzy godziny po pierwotnie przewidzianej przez przewoźnika lotniczego godzinie przylotu.”

Nowelizacja prawa lotniczego od dnia 1 kwietnia 2019 r., a odszkodowania za opóźniony lot.

Jak wskazałem wyżej od 1 kwietnia 2019 r. znowelizowany został art. 205 a prawa lotniczego bowiem przy Prezesie Urzędu działa obecnie Rzecznik Praw Pasażerów prowadzący postępowanie w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów pasażerskich między pasażerem a przewoźnikiem lotniczym - w zakresie roszczeń majątkowych wynikających z przepisów rozporządzenia nr 261/2004/WE. Jak wprowadzona nowelizacja wpłynie na dotychczasowe orzecznictwo okaże się w praktyce. Niemniej jednak obecnie Prezes ULC nie ma już możliwości wydania decyzji administracyjnej. Wprowadzono instytucję Rzecznika Praw Pacjenta prowadzącego postępowanie w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów pasażerskich między pasażerem a przewoźnikiem lotniczym w zakresie roszczeń majątkowych wynikających z przepisów rozporządzenia nr 261/2004/WE. Rzecznik Praw Pasażerów stał się podmiotem uprawnionym do prowadzenia postępowania w sprawie pozasądowego rozwiązywania sporów konsumenckich w rozumieniu ustawy z dnia 23 września 2016 r. o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich. Zadaniem Rzecznika Praw Pasażera jest umożliwienie zbliżenia stanowisk stron postępowania. Rzecznik Praw Pasażera kończy postępowanie, w przypadku gdy przewoźnik lotniczy nie wyrazi zgody na udział w postępowaniu, co nasuwa pytania o rzeczywistą skuteczność działań rzecznika.
Ważny również wydaje się art. 205c Prawa lotniczego, zgodnie z którym:
1. Dochodzenie roszczeń majątkowych wynikających z przepisów:
1) rozporządzenia nr 261/2004/WE,
2) rozporządzenia nr 2111/2005/WE
- przysługuje pasażerowi po wyczerpaniu postępowania reklamacyjnego.
Przepis ten wskazuje na obligatoryjność przeprowadzenia reklamacji, także w razie wystąpienia z powództwem cywilnym.

Odszkodowanie za opóźniony lot przedawnienie.

Zgodnie z Uchwałą Sądu Najwyższego - Izba Cywilna z dnia 17 marca 2017 r. w sprawie III CZP 111/16:
„Roszczenie o odszkodowanie przewidziane w art. 7 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91, przedawnia się w terminie rocznym na podstawie art. 778 KC.”

Należy jednakże mieć na względzie wyrok Trybunału Sprawiedliwości z dnia 22 listopada 2012 r. C-139/11, zgodnie z którym termin na wytoczenie powództwa o odszkodowanie, o którym mowa w art. 5 i 7 rozporządzenia (WE) nr 261/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lutego 2004 r. ustanawiającego wspólne zasady odszkodowania i pomocy dla pasażerów w przypadku odmowy przyjęcia na pokład albo odwołania lub dużego opóźnienia lotów, uchylającego rozporządzenie (EWG) nr 295/91, jest ustalany zgodnie z przepisami każdego państwa członkowskiego w dziedzinie przedawnienia roszczeń.

W orzecznictwie sądów administracyjnych przyjmowano, że roszczenia te nie ulegały przedawnieniu np. Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego siedziba w Warszawie z dnia 20 maja 2015 r. VII SA/Wa 1967/14 : „Roszczenie o wypłatę odszkodowania przewidzianego za opóźnienie lotu nie ulega przedawnieniu.” Niemniej jednak z uwagi na w/w nowelizację orzeczenia te stracą aktualność.

Przedawnienie roszczeń zostało uregulowane w nowelizacji, która weszła w życie 1 kwietnia 2019 r., w art. 205 c Prawa lotniczego, w ust 7 i 8.

Reklamacja w przypadku dochodzenia roszczeń na podstawie rozporządzenia nr 261/2004/WE

Od 1 kwietnia 2019 r. dochodzenie roszczeń na podstawie w/w rozporządzenia zostało uregulowane w art. 205 c Prawa Lotniczego, którego brzmienie jest następujące:

ROZDZIAŁ 3. DOCHODZENIE ROSZCZEŃ.
Art. 205c
1. Dochodzenie roszczeń majątkowych wynikających z przepisów:
1) rozporządzenia nr 261/2004/WE,
2) rozporządzenia nr 2111/2005/WE
- przysługuje pasażerowi po wyczerpaniu postępowania reklamacyjnego.
2. Postępowanie reklamacyjne uważa się za wyczerpane w przypadku, gdy przewoźnik lotniczy, organizator turystyki albo sprzedawca biletów rozpatrzył reklamację albo upłynął termin do jej rozpatrzenia. Reklamacja powinna być rozpatrzona w terminie 30 dni od dnia jej złożenia.
3. Reklamację składa się w formie pisemnej albo elektronicznej w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego.
4. Jeżeli przewoźnik lotniczy, organizator turystyki albo sprzedawca biletów zapewnia możliwość złożenia reklamacji drogą elektroniczną, pasażer może także złożyć reklamację w formie dokumentowej w rozumieniu przepisów Kodeksu cywilnego za pośrednictwem poczty elektronicznej lub formularza elektronicznego zamieszczonego na stronie internetowej tego przewoźnika lotniczego, organizatora turystyki albo sprzedawcy biletów.
5. Przewoźnik lotniczy, organizator turystyki albo sprzedawca biletów ma obowiązek niezwłocznie przesłać pasażerowi na trwałym nośniku informacji potwierdzenie otrzymania reklamacji złożonej w sposób, o którym mowa w ust. 4.
6. Przewoźnik lotniczy, organizator turystyki albo sprzedawca biletów przekazuje pasażerowi odpowiedź na reklamację w formie, w jakiej reklamacja została złożona. Jeżeli przewoźnik lotniczy, organizator turystyki albo sprzedawca biletów nie udzielił odpowiedzi na reklamację w terminie, o którym mowa w ust. 2, uważa się, że uznał reklamację.
7. Roszczenia majątkowe pasażerów wynikające z przepisów, o których mowa w ust. 1, przedawniają się z upływem 1 roku od dnia wykonania przewozu, a w przypadku gdy przewóz nie został wykonany - od dnia, w którym miał być wykonany.
8. Bieg przedawnienia roszczeń majątkowych zawiesza się na okres od dnia złożenia reklamacji do dnia udzielenia na nią odpowiedzi albo do dnia, w którym upłynął termin na jej rozpatrzenie.

Oczywiście to nie wszystkie zagadnienia związane z tematyką zryczałtowanego odszkodowania za opóźniony lot. Niezmiernie ważne są również zagadnienia związane z przyczynami wyłączającymi odszkodowanie i właściwością sądów polskich, bowiem nie w każdym przypadku pasażer może wnieść powództwo przed sądem polskim, jednakże kwestia ta wymaga osobnej analizy, wykraczającej poza ramy niniejszego artykułu.

Adwokat Katowice - Łukasz Witański - strona główna

Artykuł na temat: odszkodowanie za zmarnowany urlop